จากฝิ่นสู่เศรษฐกิจพอเพียง

แปลจาก Opium Reduction in Thailand 1970–2000, A thirty-Year Journey by Ronald D. Renard (2001) 

เมื่อ พ.ศ. 2505 ขณะภาคเหนือของไทยยังเต็มไปด้วยไร่ฝิ่น พระบาทสมเด็จพระเจ้า อยู่หัว ได้เสด็จเยี่ยมพสกนิกรบนพื้นที่สูง ทรงเห็นว่าการอพยพชาวไทยภูเขาไป อยู่ในนิคมพื้นราบไม่อาจแก้ปัญหาฝิ่น ทั้งจะยิ่งทำให้ความขัดแย้งบานปลาย ต่อมา เสด็จไปยังหมู่บ้านม้งดอยปุยทรงพบว่า ผู้ปลูกฝิ่นมีรายได้หลายแหล่ง เช่น การปลูกท้อ พื้นเมือง จึงมีพระราชดำริว่าหากปรับปรุงพันธุ์ท้อให้ดีขึ้น ก็จะเป็นแหล่งรายได้ซึ่งดีกว่า ฝิ่น สามารถแก้ปัญหาได้อย่างยั่งยืน โครงการหลวงจึงถือกำเนิดขึ้นมาด้วยเหตุนี้

หนังสือเล่มนี้ได้รับการสนับสนุนจากสำนักงานโครงการควบคุมยาเสพติดระหว่างประเทศ แห่งสหประชาชาติ ประจำภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จีน และแปซิฟิก (UNDCP) ให้จัดทำขึ้นเพื่อประเมิน และบันทึกประวัติ การกำจัดฝิ่นในไทย ระหว่าง พ.ศ. 2513–2543 ตลอดสามทศวรรษดังกล่าว ประเทศไทยได้ “เดินทาง” ผ่านการปรับ เปลี่ยนเชิงนโยบาย ด้วยความใส่พระทัยของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ความพยายาม จากองค์กรทั้งภายใน และระหว่างประเทศ ตลอดจนความร่วมมือจากหลายฝ่ายประเทศ ไทยจึงสามารถเอาชนะปัญหาฝิ่นได้ในที่สุด

ดร.ราญ ฤนาท (Ronald D. Renard) พำนักอยู่ที่เชียงใหม่ ทำการวิจัยเกี่ยวกับชนเผ่า และเคย ทำงานในหน่วยงานพัฒนาที่สูงของสหประชาชาติหลายหน่วยงาน มีผลงาน ตีพิมพ์เป็นที่รู้จักอย่าง กว้างขวางในหัวข้อชนกลุ่มน้อย ตลอดจนการผลิตและการควบคุม การปลูกฝิ่นในลุ่มแม่น้ำโขง